Συνέντευξη του Μ. Τρεμόπουλου στην εφημερίδα Ο Παρατηρητής της Θράκης
Η πυρηνική καταστροφή που συντελείται στην Ιαπωνία, φαίνεται πως αποτέλεσε το εισιτήριο για τη μετακίνηση του Πράσινων, στο πιο πλούσιο κρατίδιο της Γερμανίας, αυτό της Βάδης-Βυρτεμβέργης, από τα έδρανα της αντιπολίτευσης στην κυβερνητική εξουσία μετά την εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής, όπου σημείωσαν απρόσμενη άνοδο και μάλιστα στο παραδοσιακό προπύργιο των Χριστιανοδημοκρατών.
Με αφορμή αυτό στο ραδιόφωνο του Παρατηρητή μίλησε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πρασίνων Μιχάλης Τρεμόπουλος, ο οποίος υποστήριξε ότι αυτό που έγινε στη Γερμανία δείχνει το δρόμο όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλες τις χώρες. Υποστήριξε δε ότι η πυρηνική ενέργεια δεν λύνει το τεχνολογικό πρόβλημα ενώ κατέθεσε και τις απόψεις του για το θέμα του χρυσού…
Το Πράσινο κίνημα ενηλικιώθηκε
ΠτΘ: Σήμερα η μέρα πολιτικά ανήκει στου Πρασίνους που έχουν καταγάγει ιστορικές νίκες σε κατά καιρούς μεγάλα ποσοστά αποδοχής ιδιαίτερα σε κεντροευρωπαϊκές χώρες αλλά αυτό που συνέβη χθες στη Γερμανία είναι άνευ προηγουμένου καθώς φαίνεται ότι για πρώτη φορά θα ορίσουν και τον πρωθυπουργό ενός πολύ μεγάλου ομοσπονδιακού κρατιδίου της Γερμανίας της Βάδης Βυρτεμβέργης. Τι κατά την άποψή σας σηματοδοτεί αυτή η άνοδος των Πρασίνων στην Ευρώπη; Είναι συγκυριακό το γεγονός μόνο εξαιτίας τους γεγονότος ότι υπάρχει ευαισθησία με τα πυρηνικά της Ιαπωνίας ή υπάρχει μια πιο συμπαγής αντίληψη πλέον των πραγμάτων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες που μπορεί δυνητικά στο μέλλον να μεταλαμπαδευτεί και στη χώρα μας;
Μ.Τ: Είναι λογικά τα ερωτήματα που βάζετε για όσους όμως παρακολουθούν το Πράσινο κίνημα εδώ και δεκαετίες, έχει έρθει εδώ και καιρό η εποχή της ενηλικίωσής του. Προσωπικά, συμμετέχω εδώ και 35 χρόνια, έχω παρακολουθήσει ή και έχω συμβάλλει και στην Ελλάδα στην ωρίμανσή του. Περάσαμε από την εποχή της απλής διαμαρτυρίας στην εποχή της κατάθεσης εναλλακτικών προτάσεων και στη συνέχεια της κοστολόγησης αυτού που θέλουμε να κάνουμε. Στη Γερμανία επειδή είναι πρακτικοί άνθρωποι σε όλα τους -ακόμη και όταν διαφωνείς δεν μπορείς παρά να αναγνωρίσεις αυτό το χαρακτηριστικό τους- οι Πράσινοι έχουν συμμετάσχει και σε κεντρική κυβέρνηση συνεργασίας και έχουν βάλει την σφραγίδα τους. Για παράδειγμα όταν ήταν στην κυβέρνηση με τους σοσιαλδημοκράτες, είχαν την ευθύνη στο θέμα της ενέργειας και είχαν βάλει τις βάσεις της απεξάρτησης από τα πυρηνικά με μια συμφωνία που προέβλεπε ότι σε είκοσι χρόνια να καταργηθούν. Αυτή η συμφωνία έγινε προσπάθεια από την κυβέρνηση της Μέρκελ να ανατραπεί και είχαν έρθει σε συγκρούσεις ακόμη και στο εσωτερικό τους οι Χριστιανοδημοκράτες. Ήρθε το ατύχημα της Φουκουσίμα που θύμισε ξανά στους Γερμανούς, που είχαν αναπτύξει από την δεκαετία του ΄70 ισχυρό αντιπυρηνικό κίνημα, τα δικά τους πυρηνικά αλλά ταυτόχρονα και με πόση μεθοδικότητα και πειστικότητα είχαν προχωρήσει οι Πράσινοι ως συγκυβέρνηση στην υιοθέτηση εναλλακτικών προτάσεων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Είχαν βάλει τις βάσεις για την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και έτσι έφτασαν σε ένα τομέα που τον παρέλαβαν με τριάντα χιλιάδες θέσεις εργασίας να τον φτάσουν στις διακόσιες πενήντα χιλιάδες και αυτή η πολιτική επιβεβαιώθηκε. Ταυτόχρονα όχι μόνο στην Γερμανία αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, μικρές και μεσαίες, έχουν την διοίκηση στην Γερμανία, έχουν ήδη επτά δημάρχους δηλαδή δεν είναι ένας κεραυνός εν αιθρία. Σε τοπικό επίπεδο τους δοκίμασαν οι Γερμανοί, είδαν τις δυνατότητές τους, είδαν ότι μπορούν να αλλάξουν την μορφή των σύγχρονων πόλεων. Έτσι την ώρα της κρίσης, προφανώς βοήθησε η συγκυρία αλλά ήδη οι δημοσκοπήσεις και τον προηγούμενο μήνα έδειχναν ότι θα περνούσαν τους σοσιαλδημοκράτες. Αυτό είναι η σημαντική εξέλιξη, δηλαδή από το 18% να πας στο 24, δεν είναι πια μια μεγάλη διαφορά και έτσι έχουν την δυνατότητα να ορίσουν αυτοί τον πρωθυπουργό σε αυτό το κρατίδιο.
ΠτΘ: Λένε πάρα πολλοί, και η κριτική αυτή είχε ασκηθεί και κατά την περίοδο διακυβέρνησης Σρέντερ με τον Γιόσκα Φίσερ ότι όταν είσαι στην εξουσία αλλάζεις πολλά, θολώνεις κατά πολύ το μήνυμά σου και προσαρμόζεσαι. Το ίδιο έπαθαν και οι Πράσινοι τότε είπαν ναι σε πολιτικές που κάθε άλλο προοδευτικές, πράσινες ή οικολογικές είναι. Συμφωνείτε;
Μ.Τ: Συμφωνούσα μέχρι την τελευταία σας φράση. Όχι δεν είναι έτσι. Το ότι η εξουσία σε βάζει μπροστά σε καθήκοντα τα οποία σημαίνουν διαχείριση κάποιων πραγμάτων και σε μια σειρά από συμβιβασμούς είναι δεδομένο. Το θέμα είναι τι είδους συμβιβασμοί είναι αυτοί και πόσο ανατρέπουν την συνολική σου φυσιογνωμία.
Σας έθεσα ένα παράδειγμα. Στον τομέα της ενέργειας ενώ η άποψή τους ήταν η κατάργηση των πυρηνικών έκαναν ένα χρονοδιάγραμμα εικοσαετίας. Αυτό ήδη σήμερα σημαίνει ότι η Μέρκελ θα έπρεπε να είχε καταργήσει επτά πυρηνικά εργοστάσια. Δεν το έκανε πριν, ήθελαν να συνεχίσουν την λειτουργία τους και μόλις έγινε το ατύχημα στην Φουκουσίμα είπαν ναι να τα κλείσουν. Αυτό ήταν επιβεβαίωση αυτού του συμβιβασμού της κατεύθυνσης ότι όχι σε τρία αλλά σε είκοσι χρόνια θα καταργηθούν. Να ένα παράδειγμα που απλώς βάζεις ένα χρονοδιάγραμμα σε πιο ρεαλιστική βάση. Δώστε μου και το δικό σας παράδειγμα…
ΠτΘ: Εγώ θα σας έδινα ως παράδειγμα την εποχή που ήταν οι Πράσινοι στην εξουσία τον πόλεμο στο Ιράκ, στον οποίο συναίνεσε η τότε κυβέρνηση και πολλοί προβληματίστηκαν στο πώς μια προοδευτική κυβέρνηση να συμμετέχει σε πολεμοκάπηλες επιχειρήσεις. Μάλιστα ο Φίσερ ήταν υπουργός Εξωτερικών. Λέω λοιπόν ότι όταν τελικά είσαι κυβέρνηση συμμετέχεις σε πράγματα που δεν αντιστοιχίζονται με τον ίδιο σου τον εαυτό..
Μ.Τ: Τότε ολόκληρη Ευρώπη σε επίπεδο κυβερνήσεων είχε συμφωνήσει και ακόμη και αριστερές.
ΠτΘ: Ο κ. Βίχριντ Κρέτσμαντ καθηγητής Ηθικής στη Μέση Εκπαίδευση, που θα είναι ο επόμενος «πράσινος» πρωθυπουργός της Βάδης -Βυρτεμβέργης λέει πως «έχει γιατρευτεί από το ακροαριστερό παρελθόν μου». Εσείς;
Μ.Τ: Προφανώς. Άνθρωποι, όπως ο Φίσερ, που προέρχονταν από τα κινήματα κάποια στιγμή θέλοντας να κάνει εντελώς ρεαλιστική πολιτική, όταν ανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών είπε ότι δεν θα είναι ένας «πράσινος» υπουργός Εξωτερικών αλλά ένας Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών. Αυτό σήμαινε πάρα πολλά για όλους εμάς που τον παρακολουθούμε και γι΄ αυτό ήρθαμε και σε διαφωνία μαζί του. Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι που έχουν ένα ευρωπαϊκό κόμμα με τριάντα δύο κράτη – μέλη, εκτός από δύο, όλα τα υπόλοιπα καταδίκασαν και την επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία αλλά και όλα καταδίκασαν την επέμβαση στο Ιράκ. Ο Φίσερ έκανε μια τέτοια πορεία, όντως, αλλά σήμερα είναι ένας συνταξιούχος πολιτικός και μπορώ να σας πω ότι μια σειρά κυβερνήσεις ακόμη και η ελληνική συμμετείχε σε αυτές τις επεμβάσεις, τις απαράδεκτες κατά τα άλλα. Επομένως το κίνημα είναι αναζωογονητικό και θα πρέπει να ελέγχει, είναι η σωστή κριτική αυτή, ακόμη και τους εκπροσώπους του όταν αυτή λαμβάνουν κυβερνητικές ευθύνες. Όπως και να είναι τα πράγματα, ήταν πολύ καλύτερα εκείνη την περίοδο της συγκυβέρνησης στην Γερμανία και αυτό ξαναθυμούνται οι Γερμανοί και για αυτό θα ξεπεράσουν την κυβέρνηση Μέρκελ και σε κεντρικό επίπεδο.
Η πυρηνική τεχνολογία δεν θα μας βγάλει από το τεχνολογικό αδιέξοδο
ΠτΘ: Με τα πυρηνικά και όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ιαπωνία που έχουν έρθει με τραγικό τρόπο στην επικαιρότητα ήθελα να ρωτήσω ποιος είναι ο ρεαλιστικός τρόπος, ο εφικτός στόχος αυτή την στιγμή για την ανθρωπότητα λαμβανουμένου υπόψη και των βουλήσεων των κυβερνήσεων αλλά ταυτόχρονα και της επιχειρηματικότητας η οποία φαίνεται ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την εκμετάλλευση της πυρηνικής ενέργειας..
Μ.Τ.: Απευθύνετε την ερώτηση σε κάποιον που συμμετείχε στο αντιπυρηνικό κίνημα και στην Ελλάδα ήδη από το 1975 όταν ήθελε η τότε κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή να δημιουργήσει πυρηνικό εργοστάσιο στην Κάρυστο της Εύβοιας. Τότε ήταν κάτι εντελώς άγνωστο για τον πολιτικό κόσμο, κανένα πολιτικό κόμμα δεν ήταν εναντίον της πυρηνικής ενέργειας αντίθετα μιλούσε για ειρηνική χρήση της κάποιοι έλεγαν στα συνέδρια, στις εκδηλώσεις, ακόμη και στην Κάρυστο όλος ο λαός της ότι ήμασταν αντίθετοι Στη συνέχεια όταν ανήλθε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, παρόλο που είχαμε ταρακουνηθεί από κάποιους σεισμούς, δέχθηκε ισχυρές πιέσεις για να αποκτήσει και η Ελλάδα πυρηνικό εργοστάσιο. Το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ το 1986 και πριν από 25 χρόνια έβαλε πάγο στα πυρηνικά σχέδια σε ολόκληρο τον πλανήτη. Την τελευταία δεκαετία άρχισε να αναλαμβάνει το πυρηνικό λόμπι και μάλιστα και στην Ελλάδα επί Κώστα Καραμανλή του νεότερου από το 2007 άρχισε να υπάρχει ένας εγκωμιασμός της πυρηνικής ενέργειας. Επισκέφθηκε το Μπέλενε στην Βουλγαρία και το εγκωμίασε, πήγε στην Ινδία και εκθείασε το πυρηνικό της πρόγραμμα, η Ακαδημία Αθηνών πριν δύο χρόνια έβγαλε πόρισμα υπέρ της πυρηνικής ενέργειας και της δημιουργίας πυρηνικού εργοστασίου, δημοσιεύματα, κινητικότητα, τοποθετήσεις στην Βουλή προετοίμασαν μια τέτοια προοπτική. Το ατύχημα στην Φουκουσίμα, όχι δηλαδή σε μια χώρα την οποία χαρακτήριζαν απαρχαιωμένη, αλλά και σε μια εντελώς προηγμένη τεχνολογικά χώρα όπως είναι η Ιαπωνία, με τη συνέπεια που τους χαρακτηρίζει και την τεχνολογική τους επάρκεια, ήταν ένα μεγάλο ατύχημα το οποίο αυτή τη στιγμή λένε και πυρηνικοί επιστήμονες ότι πρέπει να καταταχθεί στη κλίμακα 6. Το Τσέρνομπιλ ήταν στην κλίμακα 7. Είμαστε σε μια εξέλιξη- δυστυχώς ελπίζουμε να σταματήσει εδώ- αλλά αποδεικνύεται ότι αυτή η τεχνολογία δεν είχε ως εξαίρεση το Τσέρνομπιλ.. Υπάρχουν χιλιάδες μικρότερα γεγονότα με εκπομπές ραδιενέργειας, υπάρχουν και μεγάλα όμως τα οποία μπορούν να δημιουργήσουν τεράστια καταστροφή. Αυτή η τεχνολογία δεν είναι αυτή που θα μας βγάλει από το τεχνολογικό αδιέξοδο, δεν έχουν λύσει το πρόβλημα των αποβλήτων, το πρόβλημα της ασφάλειας. Φανταστείτε να είναι ένα πυρηνικό εργοστάσιο στόχος των τρομοκρατών. Θα μπορούσε να έχει γίνει νωρίτερα αυτό που έγινε από ένα φυσικό φαινόμενο.
Η Φουκουσίμα θα λειτουργήσει ως καταλύτης για να παγώσουν διάφοροι πυρηνικοί σχεδιασμοί
ΠτΘ: Θεωρείτε ότι για την Βόρεια Ελλάδα με την ύπαρξη του πυρηνικού σταθμού του Κοζλοντούι στην Βουλγαρία, το οποίο έχετε επισκεφθεί και έχετε καταθέσει και ερωτήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο, υπάρχουν θέματα ασφάλειας που αφορούν τον πληθυσμό σε σχέση με τη λειτουργία του;
Μ.Τ.: Το Κοζλοντούι είναι ένα παλιό πυρηνικό εργοστάσιο Σοβιετικής τεχνολογίας το οποίο το επισκέφθηκα και ως δημοσιογράφος με τα πλάνα που τραβήξαμε από έξω που έδειχναν ότι δεν έχει κάλυμμα μας έπιασε η Βουλγαρική ασφάλεια. Ομολογώ ότι ήταν ένα από τα πλάνα που πήρα. Ήταν το 1994 και ήταν μια απαράδεκτη συμπεριφορά. Από τότε -και βέβαια και πολύ νωρίτερα- το παρακολουθώ στενά. Έχει αποδειχθεί η «ιερή αγελάδα» του ευρωπαϊκού πυρηνικού λόμπι, χρυσοφόρα μάλλον, η οποία και δέχθηκε συνεχείς έμμεσες επιδοτήσεις για την επισκευή του και όχι για την κατάργησή του. Σήμερα λειτουργούν δύο από τους έξι πυρηνικούς αντιδραστήρες ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις έχουν καταργηθεί και είχαν προχωρήσει σε μια διαδικασία αντικατάστασής τους με ένα άλλο πυρηνικό στο Μπέλενε που χρησιμοποιεί και αυτό τα νερά του Δούναβη. Υπήρξαν αμφισβητήσεις και από Βούλγαρους πυρηνικούς επιστήμονες και σταμάτησε και μόλις πέρσι τον Ιούνη είπαν ότι οριστικά καταργείται, αλλά μετά από τρεις ημέρες ο Βούλγαρος πρωθυπουργός είπε ότι θα το ξανασυζητήσουν. Οι πιέσεις που δέχονται για να προχωρήσουν αυτή την τεχνολογία είναι τεράστιες, η κοινή γνώμη έχει ευαισθητοποιηθεί περισσότερο από ό,τι τις δεκαετίες του 80 και του 90. Πιστεύω ότι υπάρχει η δυνατότητα η Βουλγαρία να περάσει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυτή τη στιγμή το συντηρεί, επειδή πουλά ρεύμα στις γειτονικές χώρες όπως και στην Ελλάδα. Γι΄ αυτό εμείς οργανώνουμε μια βαλκανική αντιπυρηνική συνάντηση με την συμμετοχή και Βούλγαρων και Τούρκων αντιπυρηνικών και Πράσινων, γιατί και στην Τουρκία υπάρχει ένας σχεδιασμός για την δημιουργία τριών πυρηνικών εργοστασίων ένα απέναντι από την Κύπρο στο Ακουγιού, το άλλο στην βόρεια πλευρά στην Μαύρη Θάλασσα και το τρίτο στην Ανατολική Θράκη, με πρώτο το Ακουγιού. Αυτός ο σχεδιασμός είχε αναβληθεί και το ξαναζέσταναν και προχωρούν με τους Ρώσους. Θέλω να πιστεύω ότι γίνεται στα πλαίσια κάποιας στρατηγικής σημασίας συμφωνία με πολιτικά χαρακτηριστικά και δεν θα προχωρήσει, όπως δεν θα προχώρησαν και τα προηγούμενα. Γενικά η Φουκουσίμα θα λειτουργήσει ως καταλύτης για να παγώσουν διάφοροι πυρηνικοί σχεδιασμοί και μπορώ να σας πω ότι είναι μέσα στα αιτήματά μας να σταματήσουν παντού όλοι οι σχεδιασμοί για πυρηνικά, να σταματήσουν αυτά που κατασκευάζονται, να κλείσουν άμεσα αυτά που η τεχνολογία τους είναι πριν τη δεκαετία του 80 και προφανώς να κλείσουν άμεσα αυτά που είναι σε σεισμογενείς περιοχές και ένα τέτοιο που λειτουργεί είναι στο Μοσώφ της Σλοβακίας. Ζητούμε να κλείσει άμεσα γιατί βρίσκεται σε σεισμογενή περιοχή. Καταλαβαίνετε ότι στόχος μας είναι να κλείσουν όλα αλλά αυτά και πρέπει να κλείσουν άμεσα.
Απαράδεκτο Ρουμάνοι ευρωβουλευτές να υπερασπίζονται την εξόρυξη χρυσού με κυάνιο
ΠτΘ: Θεωρείτε κ. Τρεμόπουλε ότι ο φόβος και η ευαισθητοποίηση των κοινωνιών σε σχέση με την πυρηνική απειλή μπορεί να λειτουργήσει ανασταλτικά και όσον αφορά στις προσπάθειες για την εξόρυξη με χρήση κυανίου του χρυσού στη Βόρεια Ελλάδα;
Μ.Τ: Το παρακολουθώ το θέμα και έχουμε πετύχει στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο να βγάλουμε απόφαση για κατάργηση της χρήσης κυανίου στην μεταλλουργία χρυσού.
ΠτΘ: Υπάρχει τέτοια απόφαση από το Ευρωκοινοβούλιο;
Μ.Τ.: Βέβαια, μόνο που πολύ σύντομα το αντίστοιχο ευρωπαϊκό λόμπι πίεσε την Κομισιόν ώστε να πει ότι είναι μια απόφαση και ότι δεν θα εφαρμοστεί άμεσα.
ΠτΘ: Είναι γνωστό το πώς εφαρμόζονται οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αλλά δεν παύει να έχει μια απόφαση την χρησιμότητά της…
Μ.Τ: Έγιναν πολλά μέτωπα και συμμαχίες για να μπορέσει να εξασφαλιστεί και μάλιστα ήταν εντελώς απαράδεκτο το γεγονός ότι Ρουμάνοι ευρωβουλευτές που εκπροσωπούσαν μια περιοχή η οποία έχει χτυπηθεί πολύ από ατύχημα που έγινε πρόσφατα, στο να υπερασπίζονται αυτή τη μεταλλουργία, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει ένα λόμπι το οποίο λειτουργεί -και μάλιστα όχι πάντα με εμφανή τρόπο.
Οι εταιρείες χρυσού προχωρούν σε τρομοκράτηση
ΠτΘ: Για την Θράκη ποιες είναι οι πληροφορίες σας;
Μ.Τ.: Εδώ αυτοί που θέλουν να προχωρήσουν σε τέτοιου είδους επενδύσεις λένε ότι δεν θα χρησιμοποιήσουν κυάνιο…
ΠτΘ: Δεν μας λένε όμως τι θα χρησιμοποιήσουν…
Μ.Τ.: Γι΄ αυτό και δεν γίνονται πιστευτοί. Μάλιστα προχώρησαν, και πρέπει να το πούμε αυτό γιατί είναι εντελώς πρόσφατο, σε ενέργειες τρομοκράτησης, όχι διαλόγου, στην βόρεια Χαλκιδική, που είναι μια τεράστια και καταστροφική επένδυση. Η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν συζητήθηκε στην τοπική κοινωνία, αναβλήθηκε και από το υπουργείο Περιβάλλοντος θα γίνει, λένε, στην Αθήνα. Φαντάζομαι σε κλειστές πόρτες και με ονοματεπώνυμα στημένων υπερασπιστών. Οι κοινωνικές οργανώσεις που έχουν έντονα κινητοποιηθεί στην περιοχή προσπάθησαν να καλύψουν το κενό και να κάνουν τέτοιες εκδηλώσεις. Σε μια από αυτές που οργάνωσε η «Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης» με εξαιρετική επιτυχία υπήρχε και μια εισήγηση από ένα οικονομολόγο, το Γιάννη το Μίχο, που έδειχνε για ποιο λόγο θέλουν να την προχωρήσουν αλλά και γιατί είναι εντελώς στον αέρα αυτή η επένδυση. Μόνο για γρήγορη κερδοσκοπία μπορεί κανείς να εκτιμήσει ότι γίνεται. Αυτό την εισήγηση την απομαγνητοφώνησαν, την αποδελτίωσαν και κατέθεσαν μια αγωγή ζητώντας ένα εκατομμύριο ευρώ από τον κ. Μίχο και για αυτό χρειάζεται την συμπαράσταση όλων μας.
ΠτΘ: Αυτό προφανώς είναι τρομοκράτηση…
Μ.Τ.: Ακριβώς, δηλαδή να μην ξαναμιλήσει και να μπει σε μια περιπέτεια. Προσωπικά έχω υποστεί τέτοιες απειλές ώστε να είναι σε μια ομηρία και να σταματήσει να εκφράζεται δημόσια η άποψή του. Για άλλη μια φορά κάνουν λάθος. Πιστεύω ότι αυτό θα συσπειρώσει ακόμη περισσότερο το Κίνημα ενάντια σε αυτή την επένδυση και στην διάθεση των ανθρώπων να ζήσουν με ένα διαφορετικό μοντέλο. Η Χαλκιδική είναι και μια τουριστική περιοχή στις παραλίες αλλά και ταυτόχρονα μια εξαιρετικά δυνατή και ελκυστική φύση στην ορεινή της περιοχή που μπορεί επίσης να αξιοποιηθεί στο πλαίσιο ενός διαφορετικού μοντέλου τουρισμού.
ΠτΘ: Και το ίδιο θα έλεγα και η Θράκη…
Μ.Τ.: Ακριβώς, γιατί έρχονται σαν ξένοι μέσα στη νύχτα για κάποια χρόνια βγάζουν λίγα γραμμάρια χρυσού από ένα τόνο υλικού, δηλαδή το θρυμματίζουν, χρησιμοποιούν τεχνολογίες καταστροφικές και στο τέλος βγάζουν μερικά γραμμάρια. Δεν είναι η εικόνα του χρυσοθήρα που κοσκίνιζε στην άκρη του ποταμού και εύρισκε κομμάτια χρυσάφι. Σήμερα αυτή η τεχνολογία είναι καταστροφική. Δεν την θέλουμε. Αυτό είναι το αίτημα. Πιστεύω ότι οι κάτοικοι σιγά – σιγά καταλαβαίνουν ότι αυτό θα κρατήσει δέκα ή δεκαπέντε χρόνια μετά αυτοί θα φύγουν αφού πάρουν τα κέρδη τους και θα αφήσουν πίσω ένα σεληνιακό τοπίο. Και αυτό το αρνούνται.
Θεωρητικά θα συμμετείχαμε σε κυβέρνηση συνεργασίας, όμως με σαφή τρόπο και δεσμεύσεις
ΠτΘ: κ. Τρεμόπουλε, οι Οικολόγοι Πράσινοι στην Ελλάδα γιατί δεν κατορθώνουν ακόμη να υπερβούν τα στενά πλαίσια της δικής τους εκλογικής επιρροής τα οποία έχουν προκειμένου να παίξουν ένα σημαντικότερο ρόλο στα πολιτικά πράγματα του τόπου πολλώ δε μάλλον όταν εικάζεται βασίμως ότι οι επόμενες εκλογές οποτεδήποτε κι αν γίνουν θα είναι δύσκολο να αναδείξουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Το 3% είναι ένας στόχος που ακόμη δεν έχετε υπερβεί…
Μ.Τ.: Το 2007 συμμετείχαμε για πρώτη φορά στις εθνικές εκλογές, πήραμε 1%, το 2009 στις ευρωεκλογές είχαμε 3,5% και στις επόμενες εθνικές πήραμε 2,5% σε ένα πολιτικό τοπίο που οι πολίτες ήθελαν να απομακρυνθούν από μια κυβέρνηση που βούλιαξε τη χώρα στα σκάνδαλα, γι’ αυτό κι έδωσε 10% αέρα στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο φάνηκε πολύ σύντομα ότι δεν επιβεβαίωσε τις ελπίδες τους. Σήμερα η αντίδραση των πολιτών είναι η απομάκρυνση από την ίδια την πολιτική, δηλαδή έχει χρεοκοπήσει η ίδια η πολιτική και οι πολιτικοί και για αυτό και πολλοί λένε ότι δεν θα πάνε να ψηφίσουν και αυτό είναι μεγάλο ποσοστό που μπορεί να φθάνει το 40%. Αυτό το ποσοστό αποτελείται από πολίτες μέσα στους οποίους κάποιοι θα αναζητήσουν και μια άλλη προοπτική και δεν θα ψηφίσει τα κόμματα που είναι υπεύθυνα για την κατάσταση. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις με την αναγωγή που γίνεται σε αυτούς που τελικά θα πάνε να ψηφίσουν οι Οικολόγοι Πράσινοι φαίνεται να είναι μέσα στη Βουλή. Επομένως θεωρώ ότι στις επόμενες εθνικές εκλογές οι Οικολόγοι Πράσινοι και δικαιούνται και φαίνεται πως θα είναι μέσα στη Βουλή.
ΠτΘ: Θα συμμετείχατε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας που είναι στη δική σας ιδεολογική και πολιτική κατεύθυνση εφόσον ήσασταν μέσα στη Βουλή;
Μ.Τ.: Θεωρητικά βεβαίως δεν είμαστε ένας χώρος που λέει ότι μόνο με την αυτόνομη αύξηση θα μπορέσει να εφαρμόσει τις ιδέες του. Θέλουμε να σώσουμε λίγο από το αύριο που μας κλέβουν που σημαίνει θεωρητικά ότι σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με βάση ένα προγραμματικό πλαίσιο συμφωνημένο εξονυχιστικά και με λεπτομέρεια και το οποίο θα τηρείται βεβαίως και είμαστε μέσα. Για παράδειγμα η Μαρία Βασιλάκου που ήταν δεύτερη μετά από εμένα στη λίστα των Πράσινων σήμερα είναι κυβερνήτης της Βιέννης. Αυτό προέκυψε μετά από μια κοπιαστική διαδικασία συνεννόησης και προεκλογικά και μετεκλογικά που αποτυπώθηκε σε ενενήντα πέντε σελίδες, μια συμφωνία όπου εκεί προσπαθούν να την τηρήσουν. Ο κ. Παπανδρέου εδώ στις προηγούμενες εθνικές εκλογές όταν κέρδισε με αυτό το τεράστιο ποσοστό πήρε τηλέφωνο την κ. Βασιλάκου και την ρώτησε αν θέλει να πάρει το Υπουργείο Περιβάλλοντος χωρίς προγραμματική συμφωνία χωρίς δεσμεύσεις και φαντάζεστε σήμερα να είμαστε μέλος σε μια κυβέρνηση η οποία μας έχει δέσει πίσω από τις επιταγές της τρόικας και του ΔΝΤ. Καταλαβαίνετε ότι θα ήταν μετρημένες οι ημέρες και για αυτό δεν απηύθυνε την πρόταση στους Οικολόγους Πράσινους, αλλά σε ένα άτομο που υποτίθεται γνώριζε και εκτιμούσε. Άρα ενώ θεωρητικά εμείς αυτό το ενδεχόμενο δεν το αποκλείουμε, στην πράξη όμως αν δεν προκύψει με σαφή τρόπο και δεσμεύσεις, πρώτον δεν μπορεί να γίνει, δεύτερον αν γίνει θα βουλιάξει σε σύντομο διάστημα. Είμαστε ανοικτοί αλλά και κρατάμε μικρό καλάθι.
ΠτΘ: Με την υπόλοιπη αριστερά δεν βλέπω τουλάχιστον προεκλογικής συνεργασία και αναφέρομαι στην Δημοκρατική Αριστερά, στο ΣΥΝ αλλά και στο ΚΚΕ
Μ.Τ.: Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο από τη στιγμή που στο πολιτικό σύστημα υπάρχει η δυνατότητα να εκφρασθεί κανείς αυτόνομα και να έχει τη δική του παρουσία στην Βουλή. Αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρξει μια συνεργασία επί του περιεχομένου, στη συνέχεια ναι είμαστε ανοιχτοί, αν σημαίνει αυτή την περίοδο και χωρίς εκλογές συνεργασία σε κάποιους κοινωνικούς χώρους και μέτωπα ναι, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί να είναι προεκλογική. Η μοναξιά του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι, δηλαδή ο φόβος μήπως κάποιοι δεν βγουν στην Βουλή, δεν είναι ασφαλές κριτήριο για να συνεργαστείς. Έχουμε στο παρελθόν δει τέτοιες συνεργασίες και τις έχουμε δει και στο αυτοδιοικητικό επίπεδο, όπου σε δύο περιφέρειες συνεργαστήκαμε με τη Δημοκρατική Αριστερά σε μία με τον ΣΥΡΙΖΑ και αποδείχτηκε ότι θολώνει το στίγμα και στο τέλος δεν έχουμε άθροισμα των δυνάμεων αλλά διαίρεση. Δηλαδή πιστεύουμε ότι είμαστε ένας ξεκάθαρος πολιτικός πόλος. Αυτό πρέπει να πατήσει στα πόδια του αυτόνομα και στην Βουλή. Επομένως δεν υπάρχει περιθώριο να συζητήσουμε για κάτι που θα είναι προεκλογική συνεργασία. Συνέβη σε κοινωνικούς χώρους και μέσαστους θεσμούς όπως ήδη κάνουμε και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Σε ζητήματα που συμφωνούμε κινούμαστε μαζί οι ευρωβουλευτές ανεξάρτηα από τον πολιτικό χώρο που προερχόμαστε. Είμαστε υπέρ διαφορετικών πλειοψηφιών επάνω σε διαφορετικά θέματα.
Πηγή: http://www.paratiritis-news.gr/detailed_article.php?id=143621&categoryid=1